We besluiten om ons geluk te testen aan een slotmachine, die er na enkele irritante bliep- en tuutgeluidjes als een gewiekste mechanische dief met onze groene dollarbriefjes vandoor gaat. Aan de roulettetafel hebben we meer geluk. Nadat Tine dient te bewijzen dat ze ouder is dan 21, schuiven we gezellig aan bij een bont gezelschap geldverspelende idioten, waaronder een luidruchtige zwarte medemens die luidkeels ‘come on black bitch’ scandeert wanneer hij al zijn geld op zwart inzet en daarna ook verliest. Na een lachwekkend melige show met een ontzagwekkend grote fontein (die op de tonen van Céline Dion wolkenkrabberhoge waterstralen spuit) en een luchtruim verziekende nachtelijke lichtshow in een overdekte wandelstraat, besluiten we onze veel te dure hotelkamer op te zoeken. We slapen op de 28ste verdieping van The Stratosphere, het hoogste bouwwerk in Vegas met drie kermisattracties op de bovenverdieping en een gigantisch openluchtzwembad.
Na een overdosis snoepkleurige neonverlichting, moddervette pokerspelende cowboys en aan de onderwereld verwante goktenten houden we het hier met veel plezier voor bekeken. Leuk om eens ‘in het echt’ meegemaakt te hebben, maar alsjeblieft daarna nooit meer. Cultureel arm zijn dan ook diegenen (en we noemen geen namen Frank) die jaar-in-jaar-uit hun integrale vakantie doorbrengen in en rond dit holle oord van verderf. Las Vegas heeft helemaal niets te maken met de rest van de VS en ontvouwt zich eerder als een schandplek in de Nevadawoestijn dan als een aan te raden toplocatie. Op naar de volgende...
3 comments:
:) Ge moet gewoon de "klik" maken in uw hoofd: de ene dag solitaire natuurpracht, de andere dag overbevolkte kitsch!
Jaaaa! Fout! Verkeerd! Dikke Amerikanen! Indigestie! Totale nobrainer toestanden! Ik kan al niet wachten tot september, dan gooi ik me weer helemaal in de plastieken stad!
Sjans dat er in dit bericht geen namen genoemd werden seg.
Sjieke foto, die 2de!
Post a Comment