Bryce Canyon National Park

Na een licht ontbijtje in ons motel en een stop in de ‘general store’ voor drank en middageten rijden we naar het Nationaal Park. De typische ‘hoodoos’ duiken al snel op: rotsen die eruitzien als afgelopen kaarsvet in verschillende rode en roze tinten. De eerste halte brengt ons tot bij Sunrise Point waar we al meteen getracteerd worden op één van de mooiste zichten die we vandaag gaan zien. De omgeving hier wordt ook wel het amphitheater van Bryce Canyon genoemd door de vorm. Hier vertrekt onze wandeling voor vandaag: de combinatie van de Queen’s Garden Trail en de Navajo Trail. Het eerste stuk daalt af in de vallei en biedt prachtige zichten op de Hoodoos. In het dal is er meer begroeiing, vooral sparren, en zie je in de hoogte de rand van de canyon liggen. We volgen de Navajo Trail die ons door ‘Wall Street’ voert, een stuk met heel hoge hoodoos waar op een bepaald punt Douglassparren tussen groeien: een heel bizar zicht! Na een steile beklimming komen we aan bij Sunset Point, waar we opnieuw een heel mooi zicht hebben op het amphitheater. We wandelen over de Rim terug naar onze auto en volgen de route door het park met de vele view points die soms wel originele namen hebben: Inspiration Point, Bryce Point, Swamp Canyon, Farview Point, Aqua Canyon, Natural Bridge, Ponderosa Canyon, Black Birch Canyon, Rainbow Point en Yovimpa Point. Het een is al mooier dan het ander maar ze kunnen niet tippen aan de zichten op het amphitheater.

Na deze rit tracteren we onszelf op een ijsje in een vreemd ‘fake dorp’ net buiten het park. We zien opnieuw een viertal herten grazen en één ervan steekt net de weg over als ik voorbij rijd. Dan rijden we naar de Mossy Cave Trail waar we langs een rivier (de enige in het park die niet droog ligt momenteel) een grot en een waterval kunnen bewonderen, met op de achtergrond...de Hoodoos.
We keren nog terug naar het park waar we nog Fairyland Point gaan bekijken en naar Sunset Point gaan om de kleuren van de ondergaande zon op de rotsen te bekijken: echt mooi hoe de zon de rotsen in vuur en vlam zet!

Na deze gevulde dag is het tijd om een hapje te eten. We gaan naar het restaurant bij ons motel waar ze pizza’s serveren. En... ze zijn echt heel lekker! Alleen jammer dat de Amerikaanse ‘gastvriendelijkheid’ ons subtiel aan de deur zet om 21.45u, als ik nog een vierde van mijn pizza in mijn bord heb liggen (subtiel = lichten uit en de rekening op je tafel komen leggen).

Bryce Canyon was zeker de moeite, maar niet het mooiste dat we al zagen. We spotten er ook veel dieren: herten en chipmunks (kleine zoogdieren die overal spastisch op springen, lijkt wat op een eekhoorntje), hagedissen en mooie vogels.