Na een veertigtal kilometers rijden we van de snelweg en volgen een scenic byroute, één van de mooiste wegen van de regio, en dat kunnen we beamen. Eerst rijden we door Goblin’s state park, dat veel weg heeft van een maanlandschap: grijze, kale bergen met vreemde vormen. De weg brengt ons vervolgens bij Capitol Reef National Park, een park dat ik graag bezocht had, maar geschrapt werd door een overvloed aan mooie parken; een mens moet kiezen hé... Als we er door rijden, is het al laat in de middag en de zon staat heel mooi. We nemen dan ook enkele plaatjes van foto’s, onder andere van de Chimney Rock en Twin Rocks. 
Kort nadat we dit woestijnpark verlaten hebben, stijgen we in korte tijd en komen in een totaal ander landschap (de temperatuur daalt ook serieus): een Oostenrijks berglandschap verschijnt. We worden omringd door sparrenbossen en weiden en op de top ligt nog een beetje sneeuw. Onderweg stop ik plots als we een viertal herten voorbij rijden en even later zien we een kudde (?) wilde kalkoenen in een weide. Leuk om zoveel dieren in het wild te zien! De bossen maken blijkbaar al deel uit van het Dixie National Forest dat tot aan Bryce Canyon rijkt, immens groot dus. Na deze berg komen we opnieuw in een meer woenstijnachtig landschap met bizarre rotsformaties. In de verte zien we een rookpluim die, zo blijkt als we dichter komen, veroorzaakt wordt door een bosbrand. Het risico is hier momenteel heel hoog omdat het al een tijd niet geregend heeft, en juni is sowieso de droogste maand van het jaar. De weg loopt richting Escalante via Boulder. En dan bereiken we eindelijk Tropic, het ministadje waar we twee nachten in Bryce Canyon Inn zullen logeren en dat op zo’n 15 kilometer van het Nationaal Park ligt.
No comments:
Post a Comment